اینجا شیراز است

شهری که به خاطر شرابش تو کل دنیا معروف،جایی که منشور حقوق بشر نوشته شده,زادگاه شاعری که شعرش ورودی سازمان بین الملل ,شهری که حافظ حتی ازش یه متر هم دور نشد,قطب پزشکی ایران حتی خاورمیانه,شهر گل و بلبل,شهر ترشی و ابغوره

شیراز و دوست دارم به خاطر چهار فصل بودنش,به خاطر بی خیال و خوش گذرون بودن مردمش,به خاطر باغ ارم و عفیف ابادش,به خاطر فالوده های پشت ارگ کریم خانش,به خاطر عطر مست کننده بهار نارنجش

به خاطر بلوار چمرانش-…اخ  چمران…-این عکس بلوار چمران یعنی در حقیقت view هتل چمران

چقدر خاطره دارم از این بلوار تمام سال هایی که دانش اموز بودم ,روزی دو بار از اینجا رد میشدم ,تنها مسیری که هیچ وقت ازش خسته نشدم, و نمیشم,هیچ وقت برام تکراری نشد و نمیشه

باید صبح های جمعش و ببینی که چقدر شلوغ 

باید ساعت ۶صبحش و ببینی ,حجم ادمایی که اومدن ورزش و پیاده روی و ,ادمای شاد و خوشحالی و که با چه لذتی دارن نارنج میریزن رو اش سبزی صبحانشون 

اینجا برای همه شیرازی ها دوست داشتنی ,انقدر دوست داشتنی که شیرازی ها رو ساعت ۶ صبح روز تعطیلی میکشونه برای ورزش و تفریح

نمیدونم روزی میتونم از این شهر دل بکنم ,نمیدونم میتونم از خاطره هام دل بکنم

شیراز و دوست دارم ,خاکستری نیست پر رنگ,ادماش و دوست دارم ,راست میگن شیرازی و میشه با یه درخت و یه اب باریک هم خوشحال کرد باید بند و بساطشون و خنده های از ته دلشون و کنار همین یه درخت و همین اب باریکه ببینی ,نمیدونی چقدر از خنده هاشون لذت میبرم

تنها زمانی که نمیگن حالو ای موقع ,زمانی که می خوان برن تفریح 

نمی دونم میتونم یه روز از همه اینا دل بکنم…!!!